ESARET

<pre class="aLF-aPX-K0-aPE"><strong>Sessiz ve huzurlu bir gece Tüm sesler susmuş sabahın hengâmesi gitmiş Yerine tatlı bir sükut hakim olmuş Karanlığın içinde dağılıyor düşlerim Bu sakin gecede Ay ışığının aydınlattığı sayfalarını çeviriyorum ömrünün Her satır ilgiyle yazılmış Geceye karışıyor sigaranın dumanı Her nefeste sanki yeniden diriliyor sensizlik Adım adım gezdiğim yollarda dolaşıyor aklım yine Acaba hangi sokakta unnuttun beni Neydi benden uzaklaştıran O hain caddeler miydi yollarımıza çıkan Senden başka biri yokyu İçim seninle doluydu bilmiyordum Elimde çiçeklerle gelmiştim sana Yüzümde bir gülümseme ve umutlar Aklım fikrim sendeyde,ne vardı bilmem Sanki başa biri yoktu,sadecesen vardın Yasaklar çevremizde pusu kurmuştu Omaz diyenler her yanımızda Attılar bizi bir köşeye öylece Canice terk edildik ağlamaklı gözlerimiz Yine bilinmezliğin içinde bir başıma bıraktın Çektin gittin üstünde hep olduğu gibi bir umursamazlık Yalnızlık çöktü omuzlarıma kaldım öyle Teninin kokusu kayboldu gitti Düşündükçe zor,anladıkça acı Geçen yıllara inat İçimi ısıtan o gülüşün nerede yâr Bakıp daldığım gözlerin Gözlerinde hapsolduğum saçların nerede Bu esaretin adı aşk</strong></pre>